ایستاده بر صلیب

به صلیب هم اگر کشیده شدی
مسیح باش
نه مترسک سر جالیز

ناشناخته

خودت را بشناس ، پیش از آنکه دیر شود

چه بسیار قطره هایی که از تشنگی مردند

تسکین

هیچ بوسه ای جای زخم زبان را خوب نمی کند

عسل ، مرهم ِ نیش زنبور نیست

کسی باید باشد

در این زمانه برای روییدن
دیگر آب و خاک و روشنایی کافی نیست
باید کسی باشد که هر روز در گوشمان زمزمه کند
نــا امیــد نشــو

نــا امیــد نشــو

 نــا امیــد نشــو

دوست یا دشمن

همیشه یکی پیدا میشه که هُلت بده
چه نشسته باشی روی تاب
چه ایستاده باشی لبه ی پرتگاه

حق سوختن

شعله آدم ها رو خاموش نکن
بذار به درد خودشون بسوزن

هیچکس شمع کیک تولد تو نیست ، لعنتی

بی جواب

خدایا
این بارون آرزوی یه بچه دیگه ست ؟
یا داری برام گریه می کنی ؟

دل باخته

روزی می رسد که برگ برنده ات دل می شود

ولی تو دیگر حاکم نیستی

تکیه گاه

اینقدر به هم تکیه نکنید
آدم ها حق دارند گاهی شکست بخورند
بدون اینکه نگران کسی باشند که به آنها تکیه کرده

ماهی کوچک تو

ماهی عاشقی خواهم شد
حتما که نباید عید باشد ، مرا به خانه ات ببر
توی تنگ کوچک کنار پنجره ، یک عمر برایت می رقصم

تو که از جنازه ی روی آب مانده نمی ترسی ؟

پنجره زندگی

چهره واقعی زندگی را شاید
تنها از پنجره چشمان بیماری می توان دید
که پزشکان جوابش کرده اند

عصر روز تابستان

دلم روزهای بسیار گرم کودکی ام را می خواهد

با خنکی بی دریغ آب حوض

کات

اگر قرار است بجای نقش اصلی
سیاهی لشکر زندگی خودت باشی
بازی نکن

این را که دیگر می توانی !

خدایا
آب اگر دستت است بگذار زمین
من ِ آتش به جان گرفته آب دستت ببینم
بیشتر می سوزم

حوای زمینی

خدایا !
میوه ی کدام درخت باغت را گاز بزنم


که از زمین رانده شوم ؟!

متروک

در سرزمین روحم
روزها تابستان و شبها زمستان است
.
.
من هر روز تَرک می خورم