میگم چن وقته تو هر پستی آپ کردی و ما اومدیم دیدیم یا دریغ بود یا حسرت یا نفرت یا سرگیجه چه خبره بابا.بسه دیگه.کهریزکی ها هم دیگه اینقد شاکی نیستن. حالا جاهای خوبش رو هم ببین شما
@عمورضا موافقم از اول نمی خواستم یه چنین محیطی داشته باشه اینجا ولی اینطوریه فعلا الکی خوش نمی تونم باشم نمی تونم به چیز دیگه ای تظاهر کنم متاسفم اگه ناراحت شدید
گذشته از اون من اشکالم رو به متن وارد کردم،نه به خودت دخترم. میگم این پست یه پای منطقش میلنگه.به دوست هر چه دادی کم دادی و چه جای دریغ!!هر چه هم رسید نکوست که به قول سعدی گو "همه دشنام ده کز لب شیرین دعاست"
@عمورضا من البته نمیشه گفت غمگینم ، واقعا نه هر لحظه در حال بگو بخند و شیطونی هستم خودت می دونی تا حدی ولی وقتی که دلم می گیره میام یه پست میذارم توی وبلاگم یعنی تا دلم می گیره یاد اینجا می افتم از طرفی هم نمی خوام هی انرژی منفی منتقل کنم ....
شاعر ميگه:دريغ و درد از عمرم كه در وفايت شد طي پند نوشت:) خاله پست جديدت رو خوندم خواستم دعوات كنم ديدم رضا هم همينو گفته.ولي من مثل رضا نميگم وبلاگ خودته هرجور دلت خواست بنويس. خاله تابلو از دنيا شاكي هستي.بيخيال شو بابا.واقعا دنيا به اين مسخره اي ارزش اينو داره كه همش آدم شاكي باشه؟من كه به شخصه كل دنيا و همه چيزش رو به مسخره مي گيرم.اينكه توي اين كهكشان به اين بزرگي من نشستم و فكر مي كنم چرا زندگي حال نميده از همش مسخره تره . يه كم شاد باش .اين فقط به ديد خودت بستگي داره.همه اونچي كه ما فكر مي كنيم بده شايد خوب باشه .ما اشتباه مي كنيم .دفعه ديگه كه اومدم اينجا شاد نوشته باشي .
منم در مورد یک نفر مشابه این جمله رو بارها به زبون آوردم، ولی گاهی که فکرشو می کنم می بینم در قبال اونچه که از دست دادم، چیز بهتری نصیبم شد... ارزش خیلی چیزارو تو از دست دادنشه که درک می کنیم، شاید دیگه هرگز به دستمون برنگرده ولی نتیجه کارمون، به هزار شکل ناممکن به سمتمون برمی گرده، و ارزشش تا دنیا دنیاست، محفوظ می مونه، حتی اگر تا همیشه قدرش ناشناخته باقی بمونه.
دنیای کوچیکیه، زود با درد و دریغ پر میشه، دنیاتو خالی کن خاله، خالیه خالی... فقط قاصدکی، دفعه بعد که منو دیدی یادت باشه این خط بالایی و بخودم بگی که خودم بیشتر نیاز دارم. :D :-*
گلم سعی کن واسه تصمیم های گذشته هرگز خودت رو ملامت نکنی..... قرار نیس حالا که عاقلتر شدیم بگیم چرا یه سال پیش اون کار و کردم من مطمئنم تویه زمان خودش بهترین تصمیم بود
درسته که : ما را دگر از حربه ی دشمن گله ای نیست ... کان عهد که بستیم رفیقان بشکستند ... یا عجب بالا و پایین داره دنیا چقدراین روزگار دلسرده با ما یه روز صد تا رفیق دور و برم بود مرا اکنون ببین تنهای تنها یا ...
ولی اینو بدون که : با دوست بخور گر نه به دشمن ماند ...
سلام قاصدک جان بعد از قرنها مسیرم افتاد به بلاگ اسپات گفتم یه سری بهت بزنم.. منم گاهی پشیمونی اومده سراغم.. اما هربار یه درسی گرفتم.. والآن کمتر این احساس به سراغم میاد.. هرچند هزینه درسهایی که پرداختم گاهی گرون بود
...darigo dard vagean
پاسخ دادنحذفgesedaki to az mohandes pangol joni hich khabari nadari??
پاسخ دادنحذف@Cma
پاسخ دادنحذفنه عزیزم ، البته از یکی از دوستاش خبر گرفتم ، گفت حالش خوبه
حدود 1 ماه پیش
الان دیگه خبری ندارم
من هم نگرانش هستم
دوست آن است كه خود نگويد همان كه جبار بگويد!!!
پاسخ دادنحذفبا کسب اجازه باید عرض کنم که
پاسخ دادنحذفای دریغ از آنچه ماند و ندادم برای دوست
با زروان موافق ترم
پاسخ دادنحذفاگه واسه دوست دادی که دریغ نداره.اگه هم خیلی دریغش غلیظ و زیاده پس حتمن واسه دوست ندادی
میگم چن وقته تو هر پستی آپ کردی و ما اومدیم دیدیم یا دریغ بود یا حسرت یا نفرت یا سرگیجه
پاسخ دادنحذفچه خبره بابا.بسه دیگه.کهریزکی ها هم دیگه اینقد شاکی نیستن. حالا جاهای خوبش رو هم ببین شما
@فرشاد
پاسخ دادنحذفهاااا ؟
;)
@زروان
خوبه که اینطور فکر می کنی
خوشحالم برات
@عمورضا
موافقم
از اول نمی خواستم یه چنین محیطی داشته باشه اینجا
ولی اینطوریه فعلا
الکی خوش نمی تونم باشم
نمی تونم به چیز دیگه ای تظاهر کنم
متاسفم اگه ناراحت شدید
*********************************
پاسخ دادنحذفموهامو ريخته بودم دور نگاهت يادته؟
عكسا و موي پريشونو بهم برگردون
********************************
biatudige.persianblog.ir
چرا؟؟؟
پاسخ دادنحذفاگر نمیدادید میگفتید چرا ندادم و بخاطر اون نادم میشدید.
پاسخ دادنحذفآدمها همیشه نادمند.
واقعا!
پاسخ دادنحذفواقعا دریغ....
آخر و عاقبت دست و دل باز بودن...!!
پاسخ دادنحذفمن که ناراحت نشدم.بلاگ خودته.
پاسخ دادنحذفآدم الکی خوش باشه بهتره از اینه که الکی غم و غصه داشته باشه.
گذشته از اون من اشکالم رو به متن وارد کردم،نه به خودت دخترم.
پاسخ دادنحذفمیگم این پست یه پای منطقش میلنگه.به دوست هر چه دادی کم دادی و چه جای دریغ!!هر چه هم رسید نکوست که به قول سعدی گو "همه دشنام ده کز لب شیرین دعاست"
@ناشناس
پاسخ دادنحذفشعرت قشنگ بود ، ممنونم
@علیرضا
چون عملا دوستی در کار نیست !
@اُغلُن
این هم حرفیه ، آره واقعا
@داروگ
:-|
@بهانه
آخر و عاقبت سادگی !
@عمورضا
پاسخ دادنحذفمن البته نمیشه گفت غمگینم ، واقعا نه
هر لحظه در حال بگو بخند و شیطونی هستم
خودت می دونی تا حدی
ولی وقتی که دلم می گیره میام یه پست میذارم توی وبلاگم
یعنی تا دلم می گیره یاد اینجا می افتم
از طرفی هم نمی خوام هی انرژی منفی منتقل کنم
....
اي دريغ از هر چه دادم بهر دوست
پاسخ دادنحذفشاعر ميگه:دريغ و درد از عمرم كه در وفايت شد طي
پاسخ دادنحذفپند نوشت:)
خاله پست جديدت رو خوندم خواستم دعوات كنم ديدم رضا هم همينو گفته.ولي من مثل رضا نميگم وبلاگ خودته هرجور دلت خواست بنويس.
خاله تابلو از دنيا شاكي هستي.بيخيال شو بابا.واقعا دنيا به اين مسخره اي ارزش اينو داره كه همش آدم شاكي باشه؟من كه به شخصه كل دنيا و همه چيزش رو به مسخره مي گيرم.اينكه توي اين كهكشان به اين بزرگي من نشستم و فكر مي كنم چرا زندگي حال نميده از همش مسخره تره . يه كم شاد باش .اين فقط به ديد خودت بستگي داره.همه اونچي كه ما فكر مي كنيم بده شايد خوب باشه .ما اشتباه مي كنيم .دفعه ديگه كه اومدم اينجا شاد نوشته باشي .
@نگاه
پاسخ دادنحذفمرسی خاله جان
@م.پارسا
چشم ، همین
منم در مورد یک نفر مشابه این جمله رو بارها به زبون آوردم، ولی گاهی که فکرشو می کنم می بینم در قبال اونچه که از دست دادم، چیز بهتری نصیبم شد...
پاسخ دادنحذفارزش خیلی چیزارو تو از دست دادنشه که درک می کنیم،
شاید دیگه هرگز به دستمون برنگرده ولی نتیجه کارمون، به هزار شکل ناممکن به سمتمون برمی گرده، و ارزشش تا دنیا دنیاست، محفوظ می مونه، حتی اگر تا همیشه قدرش ناشناخته باقی بمونه.
دنیای کوچیکیه، زود با درد و دریغ پر میشه، دنیاتو خالی کن خاله، خالیه خالی...
فقط قاصدکی، دفعه بعد که منو دیدی یادت باشه این خط بالایی و بخودم بگی که خودم بیشتر نیاز دارم.
:D :-*
ما به جای کامنت که ابتدا رومون وا نمی شد بعد هم که شد ما تو روش در اومدیم، بهتوه اسمس دادیم ننه اما پاسخ نگفتی :-(
پاسخ دادنحذفچرا که!؟!؟
پاسخ دادنحذفسلام عزیز مهربانم. ممنونم برای همدردیت!
پاسخ دادنحذفگلم سعی کن واسه تصمیم های گذشته هرگز خودت رو ملامت نکنی.....
پاسخ دادنحذفقرار نیس حالا که عاقلتر شدیم بگیم چرا یه سال پیش اون کار و کردم من مطمئنم تویه زمان خودش بهترین تصمیم بود
تازه یادت نره یه روزی دوست بود
ذوقی چنان ندارد بی دوست زندگانی
پاسخ دادنحذفبی دوست زندگانی ذوقی چنان ندارد
به وبلاگم سربزن خوشحال می شم
wat ever u do today , peopel often forget tomorow ... do good any way ... :)
پاسخ دادنحذفوبلاگ جالبی داری ... خیلی جالب
درسته که :
پاسخ دادنحذفما را دگر از حربه ی دشمن گله ای نیست ...
کان عهد که بستیم رفیقان بشکستند ...
یا
عجب بالا و پایین داره دنیا
چقدراین روزگار دلسرده با ما
یه روز صد تا رفیق دور و برم بود
مرا اکنون ببین تنهای تنها
یا ...
ولی اینو بدون که :
با دوست بخور گر نه به دشمن ماند ...
سعی کن توقع متقابل نداشته باشی
پاسخ دادنحذفسلام قاصدک جان
پاسخ دادنحذفبعد از قرنها مسیرم افتاد به بلاگ اسپات گفتم یه سری بهت بزنم..
منم گاهی پشیمونی اومده سراغم.. اما هربار یه درسی گرفتم.. والآن کمتر این احساس به سراغم میاد.. هرچند هزینه درسهایی که پرداختم گاهی گرون بود
موفق باشی
salam
پاسخ دادنحذفaziz webto didam ghashngee
web man:www.tania2012.blogfa.com
montazer to va dosat
mimonammm